no to u mnie w domu gościł na początku oczywiście poczciwy maluszek, jeszcze ognistopomarańczowy, z chromowanymi zderzakami i małym licznikiem. tata go kupił jak miał po mnie na porodówkę jechać
:D:D maluszek przechodził modyfikacje jak przemalowanie na kolor kości słoniowej, zmiana zderzaków, czy też próba zamontowania halogenu i wstecznej lampy, ale nie wyszło ze względu na brak czujnika w skrzyni... potem minęło kilka lat, ja podrosłem, rodzeństwo jako ża starsze to tym bardziej, poza tym PKB krajowe wzrosło, więc pasowało kupić coś większego. tato wybrał się z wujkiem do komisu, jeszcze pamiętam jak przed wyjazdem namawiałem" kup uno!, kup uno!". wtedy fiacior uno był dla mnie uosobieniem luksusu, to miękkie bujające na pagórkach zawieszenie, nowoczesna włoska linia, i wiele innych, sprawiały że jako mały chłopiec chciałem mieć uno. Tata jednak nie wróciuł z komisu uniaczem-kupił białą, japońską Starletkę (toyota). w tamtych czasach jakakolwiek toyota była w polsce zjawiskiem, a co dopiero toyota starlet (w sumie ten rocznik to i dzisiaj jest zjawiskiem-'89). pierwsza nocna przejażdżka-łał! stówkę to się osiągało lekko, przy sto maluch już ledwo zipał, a tu toyotka na czwórce sto osiąga, a ma jeszcze piątkę! niesamowite!. przykro mi jednak było że tata ei kupił uniacza, jeszcze bardziej po tym jak usłyszałem że takowy stal w komisie, i to po niższej cenie. tata chciał kupić nissana micrę wtedy, ale brakło keszu, a toyota była akuratna. wujek za to wrócił zniesmaczony bo odradzał toyoty tacie jak mógł, mówiąc że nie ma części. w sumie miał sporo racji, ale jaksię okazało części nei były tej toyotce praktycznie wogóle potrzebne
. euforia nowym autkiem trwała, ale niesmak i tęsknota za unem też. humor mi się poprawił, i to znacznie, gdy po kilku dniach mieliśmy okazję widzieć w akcji najpierw przed sobą, a potem ku mej pociesze za sobą zadbany okaz uno. jeździł po pagórkach, bujał, podczas gdy my w porównaniu z nim jechaliśmy stabilnie jak wyścigówką, w końcu redukcja, decha, i uniacza nie ma
no i wtedy naprawdę toyotkę polubiłem
. po kilkudziesięciu tysiącach kilometrów, kupiliśmy coś większego. no bo trzeba w akademiku zakwaterować, tam jechać, siam jechać, to tata do roboty, no i zapadła decyzja że coś większego kupujemy. więc tata znów do komisu się wybrał, tym razem nie oddalonego od nas o jakieś 80km, a tylko 30.
w końcu przez te dobre kilka lat w polsce sie wiele zmieniło, a kupowaliśmy znowu auto tuż przed unioeuropejskim boomem. tata już był w komisie, a ja sobie myślałem w domu "byle coś dobrego!". tata zadzwonił po jakiejś godzinie że chyba kupuje astrę, no więc ja"kurrrwa! nie miał czego wybrać!" oczywiście tata rozmawiał z mamą, więc mama mi przekazała że kombi, i że chyba corsa, ja na to: przecieżnei ma corsy kombi! i już się domyślałem że o astrę chodzi tylko mama coś pokręciła. no i się nei myliłem. gdy tata przyjechał, ja oczywiście nei byłem w euforii. czemu golfa nie kupił? albo mondeo? cokolwiek, byle nei astrę! no ale trzeba było się pogodzić z myślą posiadania astry w kolorze auta leśniczego. jakoś zniosłem pierwsze miesiące, potem następne, potem następne, i sięjakoś przyzwyczaiłem. teraz już się tak nei krzywię na jej widok i dostrzegam piękną klasycznąi stonowana linię
zapomnialem wyżej napisać że malucha się pozbyliśmy poprzez sprzedarz za 2 słoiki bigosu znajomemu, bo stał i się marnował.
cos ty chyba lubisz kanty co?
golfa 3 jak dopadniesz w TDi z np 94 - 97 r. nie zobaczysz tak duzo rdzy jak w astrze ... astry dopiero gnija .. ale nie gorzej niz caro 1.6 ![;]](./images/smilies/icon_krzywy.gif ";]"){kind=icon}
o TDi'ku mozna pomyslec:)
